Hoe Duurzaam is DSM??
In de media duikt de naam van DSM regelmatig op als het gaat om duurzaamheid .
Ook de nieuwe bestuursvoorzitter Sijbesma wordt vaak gevraagd naar zijn visie op Maatschappelijk Verantwoord of Duurzaam Ondernemen.
Sijbesma gebruikt daarvoor dan ook graag het bijbelse begrip van goed rentmeesterschap. Je mag de aarde niet zo uitwonen dat de volgende generatie(s) geen levenskansen meer heeft. Een mooi principe.
DSM vermeldt dan ook trots op haar website dat zij weer in de top geëindigd is van de Dow Jones Sustainability World Index . Ze zijn eerste geworden in de sector chemie en vierde als je alle sectoren rangschikt.
In een recent artikel in het NRC (8 december j.l.) noemt Sijbesma het product waar hij het meest trots op is de Stanyl ForTii, een nieuw ontwikkelde kunststof die zelfs bij 300 graden Celsius niet vervormt en niet in brand vliegt. Daarom is dit materiaal ideaal in auto’s onder de motorkap als vervanging van (eindige) metalen en veel lichter in soortelijk gewicht . Daardoor kan het brandstofgebruik bij nieuwe auto’s met dit materiaal weer omlaag. Dat is milieuwinst!
Er wordt niet vermeldt of deze nieuwe plastic uit fossiele stoffen (aardolie) gewonnen wordt, want dát is niet duurzaam. Ook niet wat de milieu- en gezondheidsschade is bij productie, gebruik en afvalverwerking ? Is deze kunststof biologisch afbreekbaar of zonder kwaliteitsverlies volledig “her” te gebruiken (Craddle to craddle principe)?
Daarover wordt allemaal niet gerept en dus blijf je als lezer met vraagtekens zitten. Is dit dan het paradepaardje?
Een veel beter verhaal is de samenwerking met het wereld voedselprogramma van de Verenigde Naties waar DSM al sinds 2007 aan meewerkt. In ontwikkelingslanden bestaat op grote schaal ondervoeding en slechte voeding waardoor vitaminetekorten ontstaan en ziektes het gevolg zijn. DSM als grootste (synthetische) vitamineproducent ter wereld levert nu speciale drankjes en supplementen met vitaminen waar in een bepaald gebied een gebrek aan bestaat. Daarmee helpen ze daadwerkelijk de noden in de wereld te verlichten.
Nog veel ernstiger is echter het feit dat DSM en andere chemiebedrijven al decennialang niet afbreekbare , sterk vervuilende (chloorverbindingen) en gezondheidsbedreigende plastics (PE,PP en PVC) hebben geproduceerd die nu in de Atlantische oceaan op twee plaatsen maar blijven rondcirkelen en uiteindelijk op alle stranden in minuscule deeltjes terecht komen.
Als het huidige principe : ”de vervuiler betaalt” geldt waarom moeten de kunststofchemiebedrijven dan niet via een extra milieubelasting de taak krijgen deze vervuiling in zee op te ruimen en de stranden te reinigen ?
Daarnaast via de wet een verbod op het produceren van niet afbreekbare en niet volledig her te gebruiken plastics.
Het is goed dat er nu in Nederland een landelijke campagne is gestart om plastic gescheiden in te zamelen. De gemeenten zijn belast met de uitvoering en zo staan er in Valkenswaard bij winkelcentra al containers voor plastic afval. Je moet wel een deskundige of chemicus zijn om het onderscheid te kunnen maken welke plastics wel en welke er niet in gegooid mogen worden. Dat is jammer en bovendien is het eigenlijk al veel te laat en ook niet voldoende.
Met zetmeelmoleculen (wel hernieuwbaar en dus duurzaam) kunnen kunststofvervangers gemaakt worden die wél biologisch afbreekbaar, composteerbaar zijn en geen schade toebrengen aan het milieu. DSM kan dus nog heel veel verbeteren op duurzaamheidsgebied.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten