Als
aanvulling op de macro economische berekeningen en macro hypotheses over het
gedrag van de markt zijn er steeds meer
praktische meso-onderzoeken in de praktijk die horen tot de categorie
gedragseconomie, op het grensvlak tussen gedrags- en economische wetenschappen. De Franse econome Esther
Duflo is er wereldberoemd door geworden. Zij heeft met allerlei
praktische onderzoeken aangetoond wat het best werkt als je arme
bevolkingsgroepen wilt helpen:
- Is dat met geld, zoals een basisinkomen of juist kredieten of productiemiddelen?
Of de economische vraag wat geef je bij voorkeur aan arme schoolkinderen aan goede onderwijsprestaties te helpen:
- een goed ontbijt,
- schoolkleding of juist
- schoolmateriaal of toch
- geld voor ieder gehaald proefwerk of examen?
De uitkomsten zijn steeds verrassend.
Speciaal als het gaat om deze categorie onderzoeken zijn die naar de effectiviteit van collectes:
- wanneer geven mensen het meest?
- bij een Man of vrouw,
- bij jonge of oudere collectanten etc.?
Zie ook https://bedrijfskunde-economie.blogspot.com/2014/12/alles-is-economie.html
- Is dat met geld, zoals een basisinkomen of juist kredieten of productiemiddelen?
Of de economische vraag wat geef je bij voorkeur aan arme schoolkinderen aan goede onderwijsprestaties te helpen:
- een goed ontbijt,
- schoolkleding of juist
- schoolmateriaal of toch
- geld voor ieder gehaald proefwerk of examen?
De uitkomsten zijn steeds verrassend.
Speciaal als het gaat om deze categorie onderzoeken zijn die naar de effectiviteit van collectes:
- wanneer geven mensen het meest?
- bij een Man of vrouw,
- bij jonge of oudere collectanten etc.?
Zie ook https://bedrijfskunde-economie.blogspot.com/2014/12/alles-is-economie.html
Een recent
voorbeeld uit de gedragseconomie is ook het “lost- wallet” (=verloren beurs) experiment
van de onderzoekers van de universiteiten van Zürich, Michigan en Utah dat
uitgevoerd is in 335 steden verdeeld over 40 landen.
De beurzen bevatten verschillende hoeveelheden geld (soms € 10 en soms € 75) maar ook visitekaarten en een boodschappenlijstje etc.
Ze worden niet zomaar op straat verloren zoals in de eerdere experimenten is gedaan bij studenten, maar nu werden de beurzen afgegeven bij verschillende officiële organisaties zoals gemeentehuizen, politiebureaus, hotelrecepties , musea en postkantoren. Wat blijkt?
De beurzen mét geld kwamen vaker terug (51%) dan de beurzen zónder geld (40%). Blijkbaar vindt men het niet de moeite waard om de beurs terug te brengen, als er gèèn geld inzit. Dat lijkt aannemelijk. Opvallend ook dat als er méér geld in de beurs zit dan is het terugkeer percentage hoger en gemiddeld 72%.
De beurzen bevatten verschillende hoeveelheden geld (soms € 10 en soms € 75) maar ook visitekaarten en een boodschappenlijstje etc.
Ze worden niet zomaar op straat verloren zoals in de eerdere experimenten is gedaan bij studenten, maar nu werden de beurzen afgegeven bij verschillende officiële organisaties zoals gemeentehuizen, politiebureaus, hotelrecepties , musea en postkantoren. Wat blijkt?
De beurzen mét geld kwamen vaker terug (51%) dan de beurzen zónder geld (40%). Blijkbaar vindt men het niet de moeite waard om de beurs terug te brengen, als er gèèn geld inzit. Dat lijkt aannemelijk. Opvallend ook dat als er méér geld in de beurs zit dan is het terugkeer percentage hoger en gemiddeld 72%.
Verrassend
is toch dat beurzen met geld teruggebracht worden omdat je vanuit de homo
economicus benadering zou verwachten dat mensen voor eigen voordeel gaan. We
zijn kennelijk veel altruïstischer dan gedacht.
Van alle 40
landen komt Nederland goed uit de bus met een derde plaats als meest eerlijke
bevolking. Zelfs 70% van alle beurzen
komt terug.
Het is misschien inderdaad zoals Rutger Bregman in zijn laatste boek schreef: "De meeste mensen deugen"!
Het is misschien inderdaad zoals Rutger Bregman in zijn laatste boek schreef: "De meeste mensen deugen"!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten